In deze tijd, waarin we carnaval niet kunnen vieren zoals we dat zouden willen, is het des te belangrijker om herinneringen op te halen.

Zodat we niet vergeten hoe belangrijk carnaval in Dun Birrekoal voor ons allemaal is. Elke week vragen we een beer of beerin om ons mee te nemen naar een moment die in hun geheugen gegrift is.

Met deze week… onze Masked Singer “Aap”.

Ook mij werd gevraagd om een stukje te schrijven voor de rubriek: terug in de tijd. Deze editie gaat niet eens zo heel ver terug, om precies te zijn 2 maanden? Terwijl ik dit stukje schrijf (nou ja, meer aan het bedenken ben) wordt de poll voor het stemmen van de Masked Singer van de site gehaald. En ik kan jullie zeggen: het was een duidelijke, “gevoelige” nederlaag.

Ergens begin november werd ik gebeld door Lindie met een leuk idee. Dun Birrekoal wordt een nieuw programma rijker, namelijk The Masked Singer van Dun Birrekoal. Of ik het leuk zou vinden om hieraan mee te doen?Tuurlijk!!! Kei leuk initiatief en weer eens wat anders.

Nog geen 10 minuten na ons gesprek denk ik er al lichtjes anders over. Mijn grote mond was weer sneller dan mijn gedachten. Ik kan helemaal niet zingen! Wat nu? Al snel veranderde deze gedachte in: Wat maakt het uit, gewoon doen! Ze kennen me toch niet. (als het goed is)

Gelukkig werd mij een redelijk eenvoudig lied toebedeeld: De Toreador! Ooit geprobeerd?? Niet te doen! Maar flexibel als de organisatie is, kreeg ik een andere carnavalskraker om ten gehore te brengen. Niet dat het daar beter van werd, maar oke.

Zondag 13 december stonden de opnames gepland en trok ik met knikkende knieën richting de Loofaert.

Een der grote uitdagingen is toch wel om een badeend in een apenpak te hijsen😊. Eerst werd het filmpje opgenomen en daarna pas mijn niet aanwezige zangtalent. Enigszins opgelucht ben ik wel dat het na slechts 2 keer allemaal opgenomen is. Wyko zal er een mooi geheel van maken.

Nu is het afwachten tot op 24 januari het eerste filmpje van mij online komt. Het meest moeilijke is toch wel dat je niemand iets mag zeggen. Ben ik niet zo goed in he!  Maar dit maakt het ook extra leuk. Vooral de verhalen die je in het dorp hoort en natuurlijk het gokken wie er nu eigenlijk in die pakken zit? Gewoon een beetje mee kletsen en wat namen in de groep gooien. Dat ging me dan weer beter af dan het zingen.

Blij dat ik een paar ronden mocht overleven vloog ik er op 6 februari dan kei- en keihard uit. En terecht natuurlijk. Het is maar weer gebleken dat zingen niet een van mijn grootste talenten is.

Al snel stroomden de reacties binnen uit zeer diverse hoeken. Maar de leukste reacties natuurlijk uit de hoek der zeer bekenden. Uiteindelijk heb ik heel veel mensen verrast de laatste tijd, waaronder ook mezelf!

Complimenten aan de organisatie. Super idee en kei mooi om mee te mogen doen. En natuurlijk Wyko die er fantastische filmpjes van heeft weten te maken.

Jacqueline van den Berg / Aap(je)