In deze tijd, waarin we carnaval niet kunnen vieren zoals we dat zouden willen, is het des te belangrijker om herinneringen op te halen. Zodat we niet vergeten hoe belangrijk carnaval in Dun Birrekoal voor ons allemaal is. Elke week vragen we een beer of beerin om ons mee te nemen naar een moment die in hun geheugen gegrift is.

Met deze week… Bert van Druenen!

Zeverdurscommissie en het Asemmertje

Ge zult denken “ een asemmertje” wat is dat nou en wat moet de zeverdurscommissie daar nu mee?? Het asemmertjes is iets van heel vroeger toen de zeverdursaovunden nog in dun ouwe Durpsherd gehouden werden en er binnen nog gerookt mocht worden. In het asemmertje leegde je tussendoor en zeker na afloop van de voorstelling de asbakken. Er zat een deksel op zodat alle asresten netjes in het emmertje bleven en de vieze sigarettengeurtjes zich niet konden verspreiden. Klote werk; wat niemand graag deed, maar wel uitgevoerd moest worden door de zeverdurs-commissie.

U kunt zich voorstellen dat daar altijd strijd over was, wie dat ‘vieze’ karweitje moest doen. Na verloop van tijd mocht er niet meer binnen gerookt worden, dus was het asemmertje overbodig. Maar deze actie bleef, compleet overbodig dus, op de takenlijst staan. Op de vergaderavond waar de taken verdeeld werden, hadden de “ervaren” leden van de zeverdurs-commissie al voorpret, want ook het asemmertje moest natuurlijk aan iemand toegewezen worden. Zeer serieus werd dan de takenlijst vanaf het begin doorgenomen en iedereen kreeg een aantal items waar hij of zij dat jaar verantwoordelijk voor was.

En dan kwam het hoogtepunt nummertje 67 “Het Asemmertje” ……..de “ervaren” leden van de zeverdurscommissie gingen dan compleet los met de inzet om die actie niet achter hun naam te krijgen. De discussie ging soms zelfs zo ver, dat als deze taak wel achter een bepaalde naam zou komen te staan, er gedreigd werd om op te stappen uit deze commissie! De nieuwe commissieleden luisterden daar dan vol verbazing en ongeloof naar en vroegen zich zienderogen af waarin ze terecht waren gekomen. De discussie kon soms wel een minuut of vijf duren, totdat de voorzitter ineens de taak toebedeelde aan een van de nieuwelingen in de commissie.

Dit commissielid was dan nog verbaasder en compleet verward over wat zich zojuist afspeelde en vroeg wat dat dan inhield? Daarop werd steevast geantwoord; “daar kom je zelf wel achter”. De rest van de lijst werd verdeeld en de vergadering werd beëindigd. Er zijn leden die hebben toegegeven dat ze door die toestand van het asemmertje slecht geslapen hadden. Nieuwe commissieleden werden verwelkomd en het ritueel werd weer herhaald.