Voor het laatste interview met de jeugdhoogheden schuif ik aan tafel bij Dries Smulders. Dries stond er namelijk op dat ik zijn onovertroffen macaroni met kaas zou proberen en ik moet zeggen lezers: het was een birregoeie prak. En voor wie het nog niet weet, Dries gaat dit jaar de battle der battles aan met maar liefst drie dames in z’n kielzog #holymoos! Maar dat deert ‘m niets zegt hij, al begint ie wel een beetje te blozen bij de gedachte dat hij de hele carnaval met drie pittige lady’s op stap mag gaan #phew. Maar laten we beginnen bij het begin.

Dries is 10 jaar jong en zit #slik ook al op de Theresiaschool (!), bij juf Marianne en juf Riet om precies te zijn. Ik denk dat we dit jaar tijdens het bezoek aan de scholen bij de Theresia wel een extra rondje krijgen…’van de zaak’. In ieder geval kunnen ze alvast beginnen met het blaouw maken van de speelplaats (ook al is groen de lievelingskleur van Dries). Feesten en gezelligheid zitten deze jongeman in het bloed, wat niet wegneemt dat Dries zo nu en dan ook prijs stelt op een relaxdagje. Dan zit ie het liefst – vergezeld van z’n iPad – met een zak nacho’s binnen handbereik op de bank Clash of Clans te spelen. Echt een #coole goser dus.

Op mijn vraag waarom hij zich heeft opgegeven voor de jeugdhoogheden slaat hij ineens met de vuist op de tafel “nou gewoon, ik wil wel eens een jaartje wat anders” roept hij. En tegen zoveel logica ben ik niet opgewassen. Dries vervolgt “en weet je wat mijn motto is”. Enigszins bedremmeld stamel ik dat het wel iets zal zijn in de trant van ‘Carnaval met Dries, da’s waar ik voor kies’. Hij schiet in een donderlach en buldert “da’s toch niks man, mijn slogan is: den bir is lohssss!”. Bij het uitspreken ervan slaat hij wild met z’n handen op de borst. Ik moet bekennen dat ik met enige weemoed moest terugdenken aan de gesprekken met de dames, dat was toch wel een oase van rust vergeleken bij deze #thunderstorm. Dat zal ook wel de reden zijn dat er bij Dries twee juffen voor de klas staan.

Voorzichtig probeer ik ‘m in de relaxmodus te krijgen door te vragen naar zijn grootste wens. Maar dat had ik beter niet kunnen doen, want Dries wil namelijk dolgraag kunnen vliegen. Het liefst wil hij getransformeerd worden tot zo’n bromvlieg, “je weet wel, da irritante ding wat hier de hele zomer boven dun Birrekoal heeft lopen zoemen”. Ik zie al hele visioenen voor me van een Dries die luidkeels roepend ‘den bir is lohsss’ door het luchtruim zweeft. Mij aankijkend voegt hij er snel aan toe dat ie tot op heden nog maar weinig blunders heeft gemaakt in zijn nog jonge leventje. Dat stelt mij een beetje gerust, wat niet wegneemt dat zijn andere droom, die van profvoetballer worden, mij wat meer op m’n gemak stelt.

Maar in Dries schuilt ook iemand met een missie. Tijdens ‘zijn’ regeerperiode #ahum wil hij namelijk proberen een bowlingbaan van de grond te krijgen in dun Birrekoal. Eerst had hij de lokatie van de oude Norbertus hiervoor in gedachte, maar die is – letterlijk – uit beeld. Nu wil Dries kijken of de sjeu-du-boelers een stukje van hun baan willen opgeven, ten gunste van wat hij noemt “de wat grotere ballen”. Om nogmaals een verhitte discussie te ontwijken besluit ik het interview langzaamaan te beëindigen.

En nadat we eerst nog lekker wat hebben zitten filosoferen over de kleur van de kegels wens ik Dries alle succes toe met de voorbereidingen voor de jeugdprinsenstrijd.

En hiermee – beste blaouwe burgers – eindigt mijn rondje langs de jeugdhoogheden en kan het aftellen voor 10-11 definitief starten.

Namens de jeugdcommissie willen wij Anouk, Daniek, Floor en Dries superveel succes toewensen met de laatste loodjes. Ons motto is: geniet ervan, want t’is voorbij voordat je het weet. We gaan er met z’n allen zondag een geweldig festijn van maken! Be there 14.11 sharp in d’n Herd…tot dan!

Bianca, Sandra, Nancy, Maarten, Moniek, Gian, Ingrid, Willem, Jeroen en Ton