Wim Stapper is deze week overleden, de eerste blaouwe edelsmid van Dun Blaouwun Beer. Toen hij zich met zijn vrouw Rens decennia geleden in Berlicum vestigde, zal de typisch Balkumse vraag “van wie bènde gij d’r inne?” met een onvervalst Amsterdams accent beantwoord zijn. Wim maakte er geen geheim van waar hij vandaan kwam. Met zijn openhartige en vriendelijke instelling werd hij al gauw een gewaardeerde en gerespecteerde dorpsgenoot die een mooie juwelierszaak opbouwde. Eerst in een slaapkamer van een woning aan de Pastoor vd Boomstraat en daarna op het toen net nieuwe Mercuriusplein. Daar begon ook de relatie met stichting Dun Blaouwun Beer. Begin jaren zeventig had de stichting onderscheidingen nodig die meer waren dan een vetleren carnavalsmedaille. Wim hoorde de wens aan en ontwierp de eerste Zilveren Beer onderscheiding. Dat was in 1973. Sindsdien heeft Wim 50 Zilveren Beren gemaakt, 25 Zilveren Petjes en 38 Jokers. Kettingen en spelden voor prinsen, adjudanten en opperberen. Prinsenstaf, groot en klein, zilveren sieraden van prinsenmedailles. Met een genereus gebaar schonken Wim en Rens een aantal sieraden zoals de kettingen en staf aan de bevolking van dun Birrekoal. Met de afspraak dat stichting Dun Blaouwun Beer dit geschenk aan de bevolking zou beheren en steeds zou gebruiken als eretekens van prinsen en adjudanten. Ook maakte Wim de ambtsketen van de burgemeester van Berlicum in 1987. Wanneer Berlicum wordt samengevoegd met Sint-Michielsgestel komt de zilveren hanger van de ambtsketen met het gemeentewapen Berlicum in bezit van Dun Blaouwun Beer op hun 33 jarig jubileumfeest. Wim Stapper heeft met Dun Blaouwun Beer een onverbrekelijke en onvergetelijke band opgebouwd die nog eens werd bekrachtigd toen het bestuur van Dun Blaouwun Beer in 2004 de Zilveren Beer toekende aan een totaal verraste Wim. De vele sieraden en kettingen van zijn hand en de metalen tegel in het straatwerk bij de gevel van Den Durpsherd als dank voor al zijn werk zal onze herinnering aan hem levend houden.