In deze tijd, waarin we carnaval niet kunnen vieren zoals we dat zouden willen, is het des te belangrijker om herinneringen op te halen.

Zodat we niet vergeten hoe belangrijk carnaval in Dun Birrekoal voor ons allemaal is. Elke week vragen we een beer of beerin om ons mee te nemen naar een moment die in hun geheugen gegrift is.

Met deze week… Gerard en Britt Limbeek en Theo Pennings.

We schrijven 1988 – 1989, het seizoen waarin Prins Sjef en Adjudant Jo de scepter zwaaiden over Dun Birrekoal. Alles ging zoals het in het draaiboek stond, zover geen vuiltje aan de lucht. Tot: carnavalsmaandagavond. Dun Blaouwun Beer keek vanaf een sokkel op het Mercuriusplein over Dun Birrekoal en zag, vanaf het moment van onthullen, vele Birre en Birrinne aan zich voorbijtrekken. Volop stond Dun Beer in de spotlights. En Dun Beer zag dat het goed was. Prins Sjef, Adjudant Jo en het Blaouw Gevolg waren op die avond in de Gouwe, toen plots het gerucht rondging dat ‘ze‘ hadden geprobeerd Dun Beer al in brand te steken (veel te vroeg). De Raad van XI verzamelde zich en vroeg zich af: “wat doen we hiermee?!”. Veel tijd voor overleg, terugkoppelen, tussentijds evalueren etc. etc. was er niet. Wel vond de Raad dat er iets moest gebeuren, want een gehavende Beer op het plein, dat kon niet!! Bij ‘Taxi 2000’ werden 2 taxi’s besteld en enkele Raadsleden, sommigen met aanhang, lieten zich afzetten bij Leo v Boxtel op de Groenstraat. Daar stond een auto met aanhanger. Theo Pennings nam de regie op zich. En dat was maar goed ook, want er waren al enkele Raadsleden die op dat moment het verschil tussen links en rechts niet meer wisten. Gelukkig was Dun Beer slechts licht beschadigd, maar toch..! Vanaf het Mercuriusplein werd Dun Beer opgehaald en vervoerd naar het noodhospitaal’ Leo v. Boxtel’. Er was nog lijm, papier en verf voorhanden omdat de Lochte Hoog hier zijn wagen had gebouwd. Jägermeister was er nog op voorraad en Peter Schutjens werd uit bed gebeld voor petroleum. Rond 03.00 uur was Dun Beer weer grotendeels hersteld. De volgende dag, voordat Dun Blaouwun Beer met gevolg naar Mariaoord ging, is Dun Beer teruggebracht naar het plein. Bert van Druenen stond achter op de aanhanger om ervoor te zorgen dat Dun Beer heelhuids het transport zou overleven. Op weg naar Mariaoord reed de hele Dun Blaouwun Beer met gevolg langs het plein en zag dat Dun Beer het weer goed maakte. Met een brok in vele kelen werd het speklied gezongen en ik weet zeker dat ik een traantje zag in de ogen van Dun Beer……………………………….

Gerard Limbeek. Britt Limbeek. Theo Pennings